PODACI O NOVČANICI
| Kataloški broj | WK-11 (P-11, ST-11, ZV-15) |
| Dimenzije | 157x95 mm |
| Boja | plava, crvena |
| Papir | beli papir |
| Vodeni žig | ženska glava ovenčana lovorovim vencem |
| Štamparija | Banque de France, Pariz |
| Potpis(i) | Tihomilj J. Marković, Marko Stojanović |
| U opticaju | 15.01.1907. – 31.03.1934. |
| Crtež | Georges Duval |
| Graviranje | Auguste Thevenin |
| Izrađeno komada | 1.600.000 |
| Opis (avers/revers) | alegorija Srbije/seljačka porodica, državni grb |
VARIJANTE
WK-11.1 - 05.01.1905. - redovan serijski broj
WK-11.2 - 05.01.1905. - sa pretiskom У СРЕБРУ i zaobljenim ivicama
WK-11.3 - 05.01.1905. - nulta serija
VREDNOST (Indeksi vrednosti)
| Varijanta | G (1-19) | F (20-39) | XF (40-49) | aUNC (50-59) | UNC (60-70) |
| WK-11.1 | 4 | 5 | 5 | 7 | 8 |
| WK-11.2 | - | - | - | - | R |
| WK-11.3 | - | - | - | - | R |
DOKUMENTA
ZANIMLJIVOSTI
Izmenama i dopunama Zakona o Narodnoj banci od 15. decembra 1893. godine data je mogućnost štampanja i manje novčanice plative u zlatu od postojećih 100 i 50 dinara. I pored toga bilo je potrebno da prođe devet godina da bi se krenulo sa pripremama za izdanje novčanice od 20 dinara. Pripreme su trajale od 1892. do 1905. godine kada Narodna banka dostavlja Ministru narodne privrede fotografije lica i naličja novčanice čija je izrada poverena Banci Francuske, a po skicama i upustvima za sada nepoznatih srpskih umetnika. Dospeli materijal usvojio je Upravni odbor Narodne banke 10. januara, a ministar 26. januara 1905. godine. Izrada je trajala sve do kraja 1906. godine kada je iz Francuske stigla prva partija ovih novčanica. Štampana je na beloj i na hartiji presvučenoj svetlo žutom mrežicom sa vodenim žigom ženske glave ovenčane lovorovim vencem. Potpisi na novčanici su Marka Stojanovića, člana Uprave i Tihomilja J. Markovića, guvernera NB. Na licu i na naličju s leve strane nalazi se ime crtača Žorža Duvala, a sa desne strane gravera A. Tevenina. Iako nosi datum 5. januar 1905. godine, u opticaj je puštena tek 15. januara 1907. Krajem 1914. godine 668.000 ovih novčanica je pretvoreno u rezervnu banknotu od 20 dinara plativu u srebru. To je učinjeno jer banka nije više imala na raspolaganju sitne novčanice od 10 dinara u srebru, a nije ih mogla nabaviti iz Francuske zbog I svetskog rata. Guverner je predlagao da se, radi lakšeg prepoznavanja 20 dinara u srebru od onih u zlatu, pored pismenih promena („u srebru - en argent“), zaoble i njihovi uglovi. Dorada je obavljena u Kruševcu, ali ove novčanice nikada nisu puštene u promet. Naime, kako je ponovo uspostavljena veza sa Bankom Francuske, odustalo se od prepravljenih i nastavilo se sa izradom novčanica od 10 dinara u srebru redovnog izdanja. U trezorima Narodne banke, po završetku I svetskog rata, nalazilo se van opticaja dvadesetica plativih u zlatu u vrednosti od 14,3 miliona dinara, a u opticaju ih je bilo u vrednosti oko 4,3 miliona dinara. U narednim godinama ona je povlačena polako sve do 1934. godine.
